Błogosławieństwo kierowców i pojazdów – Akcja św. Krzysztof 1 gr za 1 km
I w tym roku nasza Parafia włączyła się w Akcję św. Krzysztof – 1 grosz za 1 kilometr szczęśliwej jazdy na środki transportu dla misjonarzy.
W niedzielę, 30 lipca na każdej Mszy świętej modliliśmy się w intencji kierowców, dziękowaliśmy za bezpieczne przebywane trasy i podróże, przepraszaliśmy za grzechy popełniane podczas jazdy samochodem, brawurę i narażanie innych uczestników drogi na niebezpieczeństwo. Prosiliśmy o opiekę św. Krzysztofa. Odbyło się także błogosławieństwo pojazdów i kierujących. Ofiary zebrane podczas poświęcenia, zostaną przekazane na zakup pojazdów dla misjonarzy, organizowanych przez stowarzyszenie na rzecz misyjnych środków transportu MIVA Polska.
Umiłowani Bracia i Siostry w Chrystusie!
Okres urlopów i wakacji jest dla wielu wzmożonym okresem podróżowania w
poszukiwaniu miejsc relaksu i odpoczynku. Poruszając się drogami możemy często obserwować
pracę żniwiarzy, którzy z poświęceniem zbierają dojrzałe plony ziemi. Pomimo trudu w ich
sercach jest radość, gdy zboże pięknie urosło i dojrzało, a kłosy są dorodne. Jednak czas
wegetacji i oczekiwania na żniwa nie jest pozbawiony obaw i niepokoju, bo różne anomalie
pogodowe mogą łatwo powodować, że cały nakład pracy i poświęconych środków jest
daremny.
We fragmencie Ewangelii na dzisiejszą niedzielę usłyszeliśmy przypowieść o pszenicy i chwaście.
Chrystus stara się przybliżyć w niej swoim uczniom rzeczywistość Królestwa Bożego, które
przyszedł zapoczątkować na ziemi. Gospodarz obsiał pole dobrym ziarnem, ale gdy ono wzeszło
i zaczęło rosnąć spokój gospodarza zostaje zmącony przez złą wiadomość, że na polu nie
wiadomo skąd, jak i kiedy wyrósł pośród pszenicy kąkol – chwast. Pojawiła się nawet
wątpliwość, czy zostało na pewno posiane właściwe ziarno. Żeby ocalić pszenicę, słudzy
pochopnie sugerują, żeby natychmiast usunąć chwast zanim pszenica dojrzeje. Lecz gospodarz
stanowczo im tego zabrania i każe cierpliwie czekać na porę żniwa. Dopiero wtedy będzie czas
na zniszczenie chwastu.
Drodzy w Panu!
Świat jest takim ogromnym polem, na którym Bóg zasiał ziarno dobra. W Księdze Rodzaju
czytamy: „Wszystko, co Bóg stworzył było bardzo dobre”. Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby
go odnowić zasiewem Ewangelii. Jego Słowo jest tym ziarnem, bo ono jest Słowem Życia,
Prawdy i Miłości. On sam sieje to Słowo na Ziemi Palestyńskiej. Potem posyła swoich Apostołów
i uczniów na cały świat, aby rozsiewali dobre ziarno Ewangelii po całym świecie. Potem tak samo
czynili i czynią ich następcy. Tak czynili przez wieki i nadal czynią zastępy misjonarzy – mężczyźni
i kobiety posłani na krańce świata, do wszystkich ludów i narodów „pod słońcem”, na wszystkie
kontynenty. Zanim wyruszą w drogę muszą odpowiednio się przygotować. Oprócz duchowego
przygotowania, uczą się obcych języków, poznają historię i kulturę krajów i ludów, do których
się udadzą… Muszą się w pewien oswoić się z „glebą”, gdzie będą dokonywać Bożego zasiewu.
Boży siewcy powinni jednak być świadomi, – Chrystus chce powiedzieć – że oprócz nich, są i
siewcy kąkolu, którzy rozpowszechniają kłamstwa, wprowadzają niepokój i niezgodę między
ludźmi, którzy uczą, że grzech nie istnieje, że człowiek jest normą sam dla siebie i że on jest
panem życia, a nie Pan Bóg. Jezus Chrystus pragnie też powiedzieć, że w świecie obok dobra,
miłości, piękna i prawdy istnieje zło i grzech. Tak samo Kościół chociaż jest święty świętością
Bożą, to jest to społeczność złożona nie tylko ze świętych ale i z grzeszników, wobec których jest
pełen cierpliwości, nie dlatego, że toleruje zło, ale dlatego, że daje szansę i czas na nawrócenie.
Bóg nie potępia grzesznika, tylko grzech. Chrystus do kobiety cudzołożnej powiedział: „I ja
Ciebie nie potępiam. Idź i więcej nie grzesz.”
Przestrzega też uczniów, aby naśladowali Boga w Jego cierpliwości i nie próbowali przyśpieszać
boskiego sądu. Działając pochopnie i niecierpliwie mogą stać się fanatykami, albo też ukazywać
fałszywe oblicze Ewangelii. Chrystus zabrania dwom porywczym Apostołom – „synom gromu”
– Janowi i Jakubowi, sprowadzić ogień na niegościnne samarytańskie miasteczko, bo nie
przyjęło Chrystusa i zamknęło się na światło Ewangelii (Łk 9, 51-56) .
Przypowieść o pszenicy i kąkolu może być też przestrogą przed zajmowaniem się jedynie
wykorzenianiem i tępienie zła i grzechu w różnej postaci, pomijając czynienie miłości i
miłosierdzia. Bóg jest przecież Bogiem miłości i pragnie zbawienia każdego człowieka.
Drodzy bracia i Siostry!
W Tygodniu św. Krzysztofa zatrzymujemy nasz wzrok na postaci św. Krzysztofa ze starożytności
chrześcijańskiej– Patrona Kierowców i podróżnych, udziela On nam pięknej pozytywnej lekcji.
My też mamy „nieść Chrystusa”, zgodnie z tym co oznacza Jego imię: Christoforos – z j. greckiego
„Niosący Chrystusa”. Jak mówią pobożne legendy, po swoim nawróceniu św. Krzysztof odzyskał
piękny wygląd, a jego oddana i wytrwała służba wobec potrzebujących pomocy pielgrzymów i
podróżnych sprawiła, że na swoich ramionach mógł nieść samego Jezusa, który mu się ukazał.
Nie uląkł się, gdy przyszło mu w czasach prześladowań oddać swoje życie z miłości do Chrystusa.
Przykład św. Krzysztofa – podobnie jak życie i przykład każdego Świętego – ukazuje, że dla Boga
liczy się odmienione i nawrócone serce, służba dla bliźnich, poświęcenie, czyny miłości, których
źródłem jest Boża miłość.
W Tygodniu św. Krzysztofa nie tylko modlimy się o bezpieczne podróże dla kierowców i
wszystkich uczestników ruchu drogowego, ale także naszą troską pomocą pragniemy otoczyć
polskich misjonarzy i misjonarki. Do dobrych i szlachetnych postaw kierowców oraz mądrej i
bezpiecznej jazdy, do wzajemnego szacunku i życzliwości wobec wszystkich uczestników ruchu
drogowego niech dołączy wsparcie na środki transportu dla misjonarzy. Jest to nie tylko akt
miłości i uczynek miłosierdzia wobec potrzebujących, ale przede wszystkim udział w misji
Kościoła – tym ogromnym siewie ziarna Słowa Bożego w świecie. Akcja św. Krzysztof – 1 grosz
za 1 kilometr jest akcją misyjną, jest zaproszeniem do wdzięczności Panu Bogu za Bożą opiekę
podczas podróży i bezpieczną jazdę, ale też i zachętą, by towarzyszyć misjonarzom posłanym na
krańce świata modlitwą i konkretną pomocą materialną, by wyposażyć ich w konieczne
narzędzia do ich posługi, jakimi są środki transportu.
Umiłowani w Panu!
Wiele słyszymy o pracy misjonarzy i misjonarek w świecie. Możemy się dowiedzieć wiele z
portali internetowych i innych mediów. Gdy przybywają do kraju dzielą się swoim
doświadczeniem wypełniania powołana misyjnego. Czymże naprawdę jest ich misja? Czymże
jest posługa 1743 polskich misjonarzy i misjonarek w prawie 100 krajach świata?
Misje z pewnością nie polegają na zmienianiu kultury obcych ludów i narodów albo też na
potępianiu i wykorzenianiu zwyczajów niezgodnych z Ewangelią. Misjonarze uczestniczą w
tworzeniu nowego świata, świata w którym mieszka Bóg i Jego miłość.
Czymże więc są misje, jeśli nie głoszeniem i ukazywaniem wielkiej Bożej Miłości wobec
człowieka, że „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w
Niego wierzy miał życie wieczne”(J, 3,16). Założone misje, gdzie centralne miejsce zajmuje
kościół czy kaplica są nie tylko ośrodkami życia religijnego i miejscem głoszenia Ewangelii, ale
także miejscem dawania świadectwa chrześcijańskiego poprzez prowadzone dzieła
miłosierdzia, troskę o chorych w misyjnych szpitalach i ośrodkach zdrowia, poprzez opiekę nad
seniorami i osobami w podeszłym wiek oraz nad niepełnosprawnymi i sierotami w domach
dziecka. W misyjnych przedszkolach i szkołach dzieci i młodzież może znaleźć solidną edukację,
a także w wielu przypadkach uczyć się także zawodów.
Jednak aby te misje i oraz aby wielorakie w nich dzieła mogły funkcjonować i rozwijać się, a nade
wszystko służyć ludziom, konieczne są środki transportu. W ubiegłym 2023 roku misje w 28
krajach otrzymały wsparcie za pośrednictwem MIVA Polska na 844 różnych pojazdów. W tej
liczbie są nie tylko samochody czy motocykle do dyspozycji misjonarzy, ale ambulans do szpitala
w Kamerunie w Figuil, autobus do przedszkola i szkoły podstawowej Divine Mercy w Kithatu w
Keni, 42 motocykle i 310 rowerów dla katechistów misyjnych, 447 wózków inwalidzkich –
Promienie Miłosierdzia dla niepełnosprawnych czy moto-furgon medyczny do peruwiańskich
Amazonii.
Pojazdy te są dziełem tak wielu darów serca, tak wielu szczęśliwych podróży, za które kierowcy
podziękowali Panu Bogu nie tylko modlitwą ale i ofiarą w myśl hasła 1 gr za 1 kilometr. Ta
świadomość towarzyszy wszystkim misjonarzom i misjonarkom otrzymującym pomoc.
„W Argentynie pracuję jako misjonarz 34 lata i cieszę się bardzo, że MIVA Polska kolejny raz pomogła mi w zakupie niezbędnego pojazdu. Ta pomoc była możliwa do zrealizowania tylko dzięki Wam, Kochani Dobrodzieje i Przyjaciele! Dlatego z wielką wdzięcznością pamiętamy o Was w codziennej modlitwie i w każdej Mszy Świętej odprawianej w pierwsze soboty miesiąca.”
Ta świadomość również towarzyszy także niepełnosprawnym, dla których wózek staje się
Promieniem Miłosierdzia oświecającym drogę i przynoszącym uśmiech na twarzy, że są gdzieś
daleko ludzie, którzy o nich pamiętają.
„Dlatego otrzymany od Was „Promyk Miłosierdzia” pomaga nie tylko konkretnym osobom, które otrzymały wózek, ale również pomaga nam budować naszą wspólnotę, naszą jedność i tożsamość. Widziałem radość i szczęście na twarzach tych którzy mogli usiąść na swoim wózku, którzy mogli poruszać kołami i którzy mogli… wyruszyć w drogę”.
Drodzy w Panu!
Niech ziarno Bożego życia otrzymanego na chrzcie Świętym i ziarno Słowa Bożego rośnie i
owocuje w życiu każdego i każdej z nas. Zróbmy wszystko, aby gleba naszego serca nie została
porośnięta chwastami i kąkolem. Rozsiewajmy też wokół siebie ziarna prawdy, miłości i pokoju,
„aby ludzie widzieli nasze dobre uczynki i chwalili Ojca naszego, który jest w niebie”. Niech też
każda nasza droga i każda podróż, którą przebywamy będzie okazją do dawania świadectwa
naszej wiary. Wspierając zaś misje miejmy świadomość, że wypełniamy pragnienie Chrystusa,
„aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy”. Amen
Przygotował: Ks. Jerzy Kraśnicki
Źródło: http://www.miva.pl/content/materialy-duszpasterskier.pdf