33 863 67 36

Historia parafii

KRÓTKA HISTORIA PARAFII ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE W PEWLI WIELKIEJ

Geografia parafii

Miejscowość Pewel Wielka jest położona na zboczach pasm górskich : Pasma Pewelskiego i Pasma Laskowskiego. Przez niewielką wieś liczącą około 1450 mieszkańców przebiega linia kolejowa pomiędzy Żywcem i Suchą Beskidzką. Na jej terenie znajdują się dwa przystanki kolejowe: Pewel Wielka Centrum i Pewel Wielka . Miejscowość nazwę swoją zawdzięcza – jak podaje Dziejopis Wójta Żywieckiego Andrzeja Komonieckiego – pierwszemu osadnikowi zwanemu Pawłem, stąd najpierw Pawla, a następnie Pewel Wielka. Wieś jest bardzo rozłożona i rozciąga się nie tylko wzdłuż drogi, ale również na stokach obu pasm, dlatego została podzielona na liczne przysiółki, niejednokrotnie oddalone od siebie po kilka kilometrów. Taka topografia miejscowości przyczyniła się do powstania dwóch szkół podstawowych, są one jednak oddalone od siebie o 3 kilometry.

Historia powstawania parafii

Dnia 16 czerwca 1978 roku na polecenie ówczesnego ks. Kardynała Karola Wojtyły Metropolity Krakowskiego wioska Pewel Wielka należąca do parafii Jeleśnia stała się ośrodkiem duszpasterskim. Jej mieszkańcy już od kilku lat podejmowali starania o budowę kaplicy. Ksiądz Stanisław Biskup został jej pierwszym duszpasterzem, budowniczym kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Maksymiliana Marii Kolbe i pierwszym proboszczem.
Parafia liczyła wtedy 1546 mieszkańców zamieszkujących 342 domy. Na terenie wsi nie było żadnego obiektu sakralnego, który mógłby służyć sprawowaniu kultu liturgicznego, dlatego rozpoczęto ją sprawować w tygodniu w salce katechetycznej mieszczącej się w prywatnym domu Państwa Juraszków, a w niedziele na polanie leśnej obok kapliczki zwanej Na Piekle. Pierwszy proboszcz parafii ks. Stanisław zamieszkał u Państwa Romów.
Od samego początku nowy duszpasterz wraz z mieszkańcami Pewli rozpoczęli starania o uzyskanie zezwolenia na budowę kaplicy powierzając tę sprawę św. Maksymilianowi Kolbe. Wielokrotnie udawali się do władz wojewódzkich. Zezwolenie otrzymano 25 maja 1979 roku, w dniach poprzedzających pierwszą pielgrzymkę Ojca Świętego Jana Pawła II do Ojczyzny. Ksiądz Stanisław – pierwszy duszpasterz – rozpoczął organizować życie duszpasterskie w parafii: sprawował sakramenty, organizował pielgrzymki, rekolekcje, pokazy filmów religijnych, wycieczki dla młodzieży i ministrantów, odprawiał Msze święte na przysiółkach, organizował wędrówkę po domach Różańca otrzymanego od Ojca Świętego w czasie audiencji , organizował wsparcie budowy świątyni rozsyłając liczne zaproszenia na uroczystości parafialne. Pierwszy proboszcz pracował z ogromnym zaangażowaniem. Dnia 17 lutego 1980 roku udał się z pielgrzymką do Rzymu, w czasie której Ojciec Święty Jan Paweł II poświecił granitową płytę – kamień węgielny – dla kaplicy w Pewli Wielkiej.

W dniu 30 września 1980 roku ks. biskup Julian Groblicki udzielił tutejszej młodzieży sakramentu bierzmowania i poświecił plac pod budowę świątyni.
Prace budowlane postępowały w dobrym tempie, jak odnotował proboszcz w kronice parafialnej. W 1982 roku parafianie przepracowali 5117 dniówek. W kwietniu rozpoczęto odprawianie Mszy świętych w podziemiach kościoła,
a miesiąc później poświęcono pierwszy dzwon o imieniu Rajmund, na pamiątkę chrzestnego imienia ojca Kolbe.
Dnia 2 sierpnia 1982 roku ks. kardynał Franciszek Macharski podpisał dekret erygowania parafii św. Maksymiliana Marii Kolbe. Został on uroczyście odczytany dnia 14 sierpnia na uroczystości odpustowej, połączonej z poświęceniem krzyża na wieżę kościelną, przez ks. Franciszka Mąkinię, pallotyna, pewlanina i wielkiego dobroczyńcę parafii. Jako wotum wdzięczności za podniesienie wioski do rangi parafii zorganizowano dwie pielgrzymki: do Katedry na Wawelu przed kopię Obrazu Jasnogórskiego i na Jasną Górę.
Nowy rok 1983 rozpoczął się pracami związanymi z wytyczeniem cmentarza parafialnego i powołaniem Komitetu Budowy Cmentarza w Pewli Wielkiej. Otrzymano również dokument pozwalający projektować salę katechetyczną, kaplicę w Pewli Wielkiej Adamkach. Ksiądz Franciszek Mąkinia ofiarował obraz Matki Bożej Bolesnej, który został poświęcony wraz z miejscem pod budowę i znajduje się obecnia w ołtarzu głównym kaplicy.
Dnia 15 maja 1983 roku dokonano poświęcenia drugiego dzwonu do kościoła parafialnego. Otrzymał on imię Jan Paweł II. Mszę św. sprawował ks. Franciszek Mąkinia – główny fundator dzwonu. Matką chrzestną dzwonu została Regina Mąkinia.
Na początku kwietnia 1984 roku rozpoczęto również prace przy budowie plebanii.
Dnia 7 czerwca 1984 roku do parafii przybył nowy proboszcz ks. Franciszek Knapik.
Do końca roku kalendarzowego trwały intensywne prace przy budowie plebanii i kościoła – oba obiekty udało się pokryć blachą. W następnym roku odprawianie Mszy św. przeniesiono do górnego kościoła, a ks. proboszcz zamieszkał na plebanii.
Rok 1985 i 1986 to ważne daty dla rozwoju duchowego parafii. Od 13 października rozpoczęła się peregrynacja papieskiego Różańca po parafii, gromadząc na modlitwie całe rodziny , a 16 marca 1986 roku rozpoczęły się w parafii pierwsze w historii Misje Święte, prowadzone przez księży pallotynów. Latem tego samego roku parafia przeżyła pierwsze prymicje. Wychowanek tutejszej parafii ks. Andrzej Pawlak odprawił Mszę św. prymicyjną.
Począwszy od 1986 roku liczne grupy młodzieżowe, Oaza Rodzin i Odnowa w Duchu Świętym spędzały wakacje w Pewli Wielkiej. Ksiądz Franciszek Knapik stał się ich duchowym opiekunem. Nowy proboszcz mocno zaktywizował młodzież, powstały grupy modlitewne oraz Oaza Rodzin. Organizowano pielgrzymki parafialne, młodzież często organizowała czuwania przed Najświętszym Sakramentem.
Kolejne lata – 1987 i 1988 to intensywne prace przy wystroju wnętrza. Dnia 31 maja 1987 roku poświecono największy dzwon na wieżę kościoła. Otrzymał on imię Niepokalana.
Budowę świątyni zakończono 4 sierpnia 1991 roku. Tego dnia ks. kardynał Franciszek Macharski ją konsekrował.

Copyright © 2024 Pewel Wielka
Projekt i wykonanie: whiteghost